Een kijkje in de keuken

Het leek me leuk om jullie vandaag letterlijk een kijkje in de keuken bij mij thuis te geven, dus here we go…

Na een zoektocht van 2 jaar waarin we 33 huizen bezichtigden en 9 biedingen deden, vonden we 2 jaar geleden eindelijk ons huidige huis. Er moest nog wel het een en ander aan verbouwd worden maar dat vonden we niet erg. Hoewel we ook keken (en biedingen deden) naar huizen die af waren, vonden wij een huis verbouwen ook geen enkel probleem. Het zou vast wel even pittig worden maar het voordeel is wel dat je het dan ook volledig naar je wens kunt indelen. Veel “instapklare” huizen die we tegen kwamen hadden toch net niet de indeling, vloer of keuken die wij mooi vonden. Verbouwen zou daar kapitaal vernietiging zijn en zat vaak ook niet in het budget. Maar hier dus wel. Op de eerste en tweede verdieping was het huis al goed ingedeeld en beperkten we ons tot het verwijderen van wat inbouwkasten, het leggen van een nieuwe vloer, wat stucwerk en uiteraard schilderen. Hoewel de badkamer op z’n zachtst gezegd niet onze smaak is, was ie nog prima functioneel dus we besloten ons budget vooral in de benedenverdieping te stoppen. Daar ging zo’n beetje alles op de schop. Een van onze woonwensen was een open keuken en dus ging de oude keuken er samen met de muur uit. Al sinds het begin van onze huizenjacht hoopte ik dat er een nieuwe keuken moest komen in het huis wat het zou worden: het leek me te gek om die zelf samen te stellen en uit te zoeken. Bovendien was onze keuken in ons appartement in Amsterdam West klein en miste ik nog steeds de ruimte en gezelligheid van onze keuken in het appartement waar we daarvoor woonden.

En nu was het zover: we gingen op keukenjacht. Ons Pinterest inspiratiebord kon eindelijk gebruikt gaan worden. We begonnen onze zoektocht met een afspraak bij een grote keukenzaak met dito showroom. Dit gaf ons de kans veel keukenopstellingen en kleurencombinaties te zien en een nog beter beeld te krijgen van wat we wel en niet wilden in onze keuken. Maar eerlijk gezegd was deze eerste keukenafspraak vooral een grote deceptie. Op weg er naar toe was ik helemaal happy en had ik er veel zin in, maar in de auto terug was ik vooral teleurgesteld. Dat had overigens niets met de betreffende keukenzaak te maken; al was de verkoper weinig inspirerend. Toen we eenmaal begonnen met het tekenen van de opstelling, viel het ons toch tegen hoeveel ruimte we zouden krijgen. Ik was bang voor te weinig opbergruimte en te weinig werkruimte. We overwogen nog even om de indeling van de beneden verdieping toch anders te maken en te gaan voor een grote uitbouw aan de zijkant van het huis om daar een woonkeuken te creëren. Maar na een avondje rekenen en budgetteren was de conclusie dat dit geen realistisch plan was.

Op naar de volgende keukenzaak dus. Ditmaal gingen we voor een kleine zaak waar ik goede verhalen over had gehoord van 2 collega’s. De verkoper was geduldig en dacht goed mee. Hij raadde ons aan om geen hoekopstelling te maken maar voor 2 delen tegenover elkaar te gaan. Aangezien we graag een bar wilden, was er sowieso voldoende werkruimte en door geen hoek te maken konden we meer met lades werken. Ook deed hij z’n best om mij wat enthousiaster te krijgen over de ruimte die de nieuwe keuken had. Dat lukte enigszins maar gelukkig was daar altijd nog Mark. Die besloot dat de beste manier om mij te overtuigen was om het gewoon aan te tonen. Dus 2 cijfer nerds als we zijn, stonden we die avond alle maten van onze keukenkastjes op te nemen en te berekenen hoeveel opberginhoud onze huidige keuken had. Dezelfde berekening maakten we vervolgens op de nog te kopen keuken. En daar was het bewijs: we kregen er een stuk meer kastruimte bij. Bovendien had ons nieuwe huis een kelder: ideaal voor het bewaren van keukenspullen die je niet veel gebruikt en het bewaren van voorraad. Tevens besloten we om de vriezer daar neer te zetten. Op die manier konden we voor een grote vriezer gaan en paste er tegelijkertijd een grote koelkast in de keuken. Een beslissing waar ik nog steeds erg blij mee ben, want de weekboodschappen voor het hele gezin passen er makkelijk in.Naast die grote koelkast kozen we voor 2 ovens: een combi magnetron en een stoomoven. Ook daar zijn we nog steeds erg blij mee. Niet alleen bij uitgebreide etentjes maar ook op een doordeweekse dag komt het regelmatig voor dat beide ovens tegelijkertijd aan staan, in de één liggen dan bijvoorbeeld aardappeltjes op hoge temperatuur te bakken, terwijl in de andere op lage temperatuur het vlees gegaard wordt. We twijfelden of we wel voor een stoomoven moesten gaan want ze zijn best duur. Hoewel ik ‘m nog wel vaker zou willen gebruiken, heb ik er geen spijt van dat we er voor gekozen hebben. Risotto uit de stoomoven is bijvoorbeeld ideaal: je schuift het gerecht de oven in en haalt het er 35min later weer uit. Niks continu bij de pan blijven en regelmatig roeren, maar de oven doet het werk. Ook gebruik ik de stoomoven regelmatig om een hele plaat groente te stomen die ik vervolgens pureer met de staafmixer en in porties invries. Ik vind het de ideale gezonde én lekkere basis voor pastasaus, pizzasaus en wrapsaus. Ik voeg er Heinz Frito (geen sponsoring, vind het gewoon een top product) aan toe in combinatie met de juiste kruiden, soms nog wat gesneden groente en vlees en klaar ben je. Bijkomend voordeel: de kinderen eten allerlei groentes die er normaal gesproken niet zonder zeuren in gaan, zoals bleekselderij, aubergine, courgette, bloemkool, etc. Bovendien is het de ideale manier om voedselverspilling te voorkomen: alle groentes die ik nog heb liggen, stoom ik mee. Wel een nadeel van een stoomoven is overigens dat je ‘m iedere keer helemaal droog moet maken na gebruik. Het duurt niet heel lang maar ik vind het niet het leukste klusje.

Om de keuken toekomstbestendig en energiezuinig te maken besloten we te kiezen voor koken op inductie. We moesten wel even een drempel over, maar ook daar ben ik uiteindelijk erg blij mee. De plaat is snel heet en snel afgekoeld en makkelijk schoon te houden. Bovendien konden we nu gaan voor een afzuiging in de kookplaat en dat vond ik een stuk mooier dan dat je tegen zo’n afzuigkap boven je kookeiland aan kijkt (voor een afzuiging in het plafond is ons plafond te hoog) en het werkt verrassend goed. Tot slot namen we een Quooker aangezien ik het liefst de hele dag door thee drink. Ook daar hebben we geen spijt van, helemaal nu we bijna altijd vanuit huis werken.Qua opbergruimte namen we zoveel mogelijk lades: 2 kleine onder de ovens en 4 grote aan de binnenkant van het kookeiland. Het liefst had ik nog meer lades gehad want ik vind het veel overzichtelijker dan kastjes, maar dat paste niet mooi in ons keukenontwerp. We twijfelden over een bovenkastje: we vonden het mooier om dat niet te doen maar waren bang voor te weinig opbergruimte. Echter, na onze berekening van kastruimte versus de oude keuken besloten we te kiezen voor een sfeervolle houten plank.
Wij kochten onze keuken uiteindelijk in Duitsland omdat dit iets goedkoper was. Toch zou ik dat niet persé aanraden want de communicatie verliep zeer moeizaam en het duurde uiteindelijk meer dan een half jaar na de eerste levering voordat de keuken helemaal was zoals we ‘m besteld hadden. Er zat een vreemde vlek op een van de panelen en het werkblad werd verkeerd geleverd. Dat laatste pakte overigens goed uit. Oorspronkelijk kozen we voor een wit werkblad met enige structuur erin om het minder steriel te maken. Ik vroeg nog aan de verkoper of dit wel goed schoon te houden was maar hij verzekerde me dat dit wel het geval was. Wij bestelden een dik werkblad maar toen de keuken geleverd werd, was dit met een dun werkblad met daaronder een stalen rand. De verkoper bleek dit fout in het systeem gezet te hebben en wij vonden het niet mooi. Helaas bleek het werkblad wat wij hadden uitgezocht inmiddels niet meer leverbaar en moesten we dus voor iets anders kiezen. Dat was echt een geluk bij een ongeluk want het “structuur” werkblad bleek helemaal niet makkelijk schoon te houden en binnen de kortste keren zag je (als je goed keek) er allerlei vlekken op die niet meer weg gingen.

Wij wilden wel graag blijven bij een wit werkblad omdat we dit een mooi contrast vonden op onze donkere keuken maar ik was inmiddels wel een beetje bang of het goed schoon te houden was. Maar Corona bleek ook voordelen te hebben. De showroom was dicht en dus kwam de verkoper ons een aantal stalen van mogelijke andere witte werkbladen brengen. We mochten deze even thuis houden zodat we ze goed konden bekijken in zowel dag- als kunstlicht. Wij hebben die kans maar even gegrepen om allerlei “vlekken” te maken op de staal die we het mooist vonden. Toen de koffie en pesto na 2u zonder problemen te verwijderen waren, wisten we dat we een goede keuze hadden gemaakt 😉

Inmiddels hebben we de keuken alweer ruim 1,5 jaar in gebruik en ik ben er nog iedere dag erg blij mee. Ik vind ‘m mooi, ben blij met de apparatuur en ik kom nooit ruimte tekort ondanks mijn eerdere zorgen daarover. Het enige minpuntje is dat we ons huis altijd binnen komen in de keuken en het daar dan ook vaak vol staat met schoenen. Gelukkig gaan we begin 2022 een bijkeuken aanbouwen met volop ruimte daarvoor dus dan behoort ook dat tot het verleden.

Hopelijk vond je het leuk om eens een kijkje in de keuken van Uit de pan van San te krijgen. Mocht je vragen hebben over de materialen of apparatuur die wij gekozen hebben, stel ze dan gerust in de reacties.